Salmonellose: wat kan de vleeskalverhouder leren van ervaringen in de melkveehouderij?

Salmonellose op vleeskalverbedrijven is van belang vanwege de directe economische schade op het vleeskalverbedrijf, de aantasting van het dierwelzijn bij klinische uitbraken en het zoönotisch risico.

Uit resultaten van de Diergezondheidsmonitoring Rund blijkt dat het aantal vleeskalverbedrijven met een klinische salmonellose-uitbraak sinds 2012 is toegenomen. Op de besmette bedrijven spelen Salmonella enterica subsp. enterica serotypes uit serogroep B (waaronder het serotype Typhimurium) een dominante rol (Fig. 1). Op een substantieel deel van de besmette bedrijven moet rekening worden gehouden met overdracht van de infectie van ronde op ronde (Fig. 2).

Op Nederlandse melkveebedrijven is de afgelopen decennia veel onderzoek verricht naar de epidemiologie^{[5; 7; 9; 11; 10; 12; 18; 15; 21; 19; 20; 25; 23]}, diagnostiek^{[16; 17; 14]} en aanpak^{[1; 4; 13; 24]} van salmonella-infecties. Dit onderzoek heeft geleid tot een geprotocolleerde aanpak op bekend besmette bedrijven^[6] . Centraal in deze geprotocolleerde aanpak staan het voorkomen van humane infecties, behandeling en isolatie van zieke runderen, hygiënemaatregelen (waaronder het scheiden van diergroepen en voorkomen van nieuwe insleep van de infectie), verhogen van de weerstand tegen salmonella en het opsporen en afvoeren van salmonelladragers. Met deze combinatie van maatregelen heeft een langdurig besmet melkveebedrijf een kans van tenminste 95% om binnen een jaar een salmonella-onverdachtstatus te kunnen behalen^[24] . [...]