Psittacosis

Psittacose, ook wel papegaaienziekte genoemd, wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia psittaci. Het veroorzaakt wereldwijd infecties bij vogels en mensen. In Nederland worden er jaarlijks circa 30 tot 40 humane gevallen gemeld. Echter voor deze ziekte wordt een sterke onderrapportage vermoed. Zo wordt het werkelijk aantal pneumoniae veroorzaakt door psittacose bij in het ziekenhuis opgenomen patiënten op ten minste 300 per jaar geschat.

Bij vogels is de ziekte aangewezen als een aangifteplichtige en bestrijdingsplichtige dierziekte volgens de Regeling preventie, bestrijding en monitoring van besmettelijke dierziekten en zoönosen en TSE’s. Maar wat betekent dit nu in de praktijk voor u als dierenarts?

Een praktijkdierenarts kan te maken krijgen met deze ziekte als een klinische ziek dier wordt aangeboden op het spreekuur, maar ook kan er een positief laboratoriumuitslag zijn na een aankoopkeuring. Aan de hand van een recente casus wordt besproken wat u als dierenarts kunt doen in deze situaties. Bijvoorbeeld mag u gelijk starten met het behandelen van de vogel? Wanneer dient u te melden bij de NVWA? En wat doet de NVWA na uw melding?

Het doel van de bestrijding van psittacosis is om dier- en volksgezonheidsrisico’s te minimaliseren. De besproken casus zal ook de problematiek rond de bestrijding van psittacose ter discussie brengen. Bijvoorbeeld is een grote groep vogels effectief te behandelen? En is het testen na een langdurige antibioticum behandeling betrouwbaar? Wat voor gevolgen heeft dit voor het huidige draaiboek van de NVWA?