Het neurologisch onderzoek bij hond en kat

Algemeen
Het doel van een neurologisch onderzoek is neurologische afwijkingen vast te stellen en het gebied te lokaliseren waar de oorzaak hiervan is gelegen. Een juiste interpretatie van dit onderzoek kan lastig zijn, maar is van essentieel belang om tot een juiste waar- schijnlijkheidsdiagnose te komen.

Systematische aanpak neurologisch onderzoek
Een dierenartsassistente heeft vaak het eerste contact met een eigenaar over een dier. in dit contact kan al een duidelijke omschrijving van de patiënt (o.a. diersoort, leeftijd, geslacht) en een (beknopte) ziektegeschiedenis uit worden gevraagd. Het komt regel- matig voor dat neurologische afwijkingen met tussenpozen optreden, zoals bijvoor- beeld bij dieren met epilepsie. in zo’n geval is het raadzaam de eigenaar te vragen de afwijking te filmen. Bij het observeren van een patiënt bij binnenkomst kunnen som- mige neurologische afwijkingen al direct opvallen (o.a. cirkelen, dringen). om te voor- komen dat afwijkingen over het hoofd worden gezien is het belangrijk ná een alge- meen onderzoek (!) een neurologisch onderzoek op een systematische wijze uit te voeren. Een neurologisch onderzoek kan worden onderverdeeld in 5 delen, waarbij de volgorde vaak afhangt van coöperatie van de patiënt:

1. Bewustzijnsniveau
2. Houding en gang
3. Houdingsreacties
4. Bespiering, spierspanning (ook wel spiertonus) en spinale reflexen
5. Hersenzenuwen

[...]